Etap dorastania. Od kokonu do motyla.

Marta ma 14 lat.

I ma coraz więcej pytań i wątpliwości. Pytań o wszystko. Zastanawia się nad sensem istnienia - i swoim i świata.

Po co to wszystko? Dokąd to zmierza? Jaki jest cel życia na ziemi?

Kogo Marta o to pyta?

W sumie sama nie wie. Trochę pyta siebie, a trochę szuka odpowiedzi w świecie. Czasem Marta pyta Boga, jeśli w Niego wierzy. Nie, nie pyta rodziców, bo rodzice są “dziwni” i “dorośli”.... No i jej nie rozumieją.

Poza tym rodzice od jakiegoś czasu nie zwracają na nią uwagi, nie jest już mała, więc nie dostaje od nich czasu i rozmowy. Marta spędza czas z koleżankami i kolegami. Lubi z nimi przebywać, śmiać się i bawić i lubi czuć się jedną

z wielu. Tak, bo oni są tacy, jak ona.

A jaka jest Marta?

Bardzo często smutna, trochę zagubiona. Smutna bo czuje się niezrozumiana. Zagubiona, bo ostatnio coraz więcej rzeczy ona też nie rozumie. Czuje się, jakby nagle cały świat się dziwnie zmienił…

Ale to nie świat się zmienił. To Marta się zmienia. To ten etap kokonu, w którym gąsienica przemienia się w motyla. Marta też z małej dziewczynki przemienia się w młodą kobietę. To etap “przejścia” dalej, czas kształtowania - nie tylko ciała, ale też duszy i świadomości. Marta staje przed swoim, jak się jej wydaje, rozsypanym życiem i musi poskładać je na nowo…

Jak myślisz - czego potrzebuje Marta?